Saturday, April 27, 2013


Is third world war is approaching ? no, but has started already. How? through  Economic war. A common people like me, now devote more time in pages having business news than a political news. How US budget has grown up each year compared to China or Vice-verse  and  What is economic growth rate of China, Japan , India etc this year; these are matter of our interest now. Even, I enjoy the war of Apple and Samsung; how Samsung pay for copyright case and how market of Apple has gone down compared to Samsung. I don't think I am alone to have such changes, but probably knowingly or unknowingly  most of us has felt this. Growing number of such news in newspaper and TV signifies my verse. 
War always needs weapon. Socio-Economic Strategies are new weapon for economic power gaining war. Some cases of religious issues, some cases of natural oil extraction issues, some cases of internet use and abuse issues, some cases of bilateral and multilateral relations and most importantly some cases of trade,business promotion and market share are weapons. All of the nation and particularly top economy of the world in one hand is working for own economy gaining and in other hand for hindering opponents to gain.
In this scenario, many Indexes and statistics published regularly plays important role to inform them about status of own nation as well as opponents. UNDP uses HDI to compare and highlight the status of human development whereas World Bank uses WDI  to highlight the status of a nation in perspective of Development status. Recently World bank has published it's report for year 2013. All together 331 different development indicators under 18 different sub-headings of development  for 214 nation of the world is given by the report. 
Under the Sub-heading of Agriculture and Rural development , there are 32 indicators to show the development status of a nation in perspective of agriculture and rural development.

Nepalese over-all indicators got very low value, categorizing the nation as a whole in " Low income nation" group. Its very contradictory to have two third of population employed in agriculture and to have more than twenty percent of population  using 70 percent of their income Just for food.


Agriculture & Rural Development
Agricultural irrigated land (% of total agricultural land)
Fertilizer consumption (kilograms per hectare of arable land)
Agricultural land (% of land area)
Fertilizer consumption (% of fertilizer production)
Agricultural land (sq. km)
Food production index (2004-2006 = 100)
Agricultural machinery, tractors
Forest area (% of land area)
Agricultural machinery, tractors per 100 sq. km of arable land
Forest area (sq. km)
Agricultural raw materials exports (% of merchandise exports)
Improved water source, rural (% of rural population with access)
Agricultural raw materials imports (% of merchandise imports)
Land area (sq. km)
Agriculture, value added (% of GDP)
Land under cereal production (hectares)
Agriculture value added per worker (constant 2000 US$)
Livestock production index (2004-2006 = 100)
Arable land (hectares)
Permanent cropland (% of land area)
Arable land (hectares per person)
Poverty gap at rural poverty line (%)
Arable land (% of land area)
Poverty headcount ratio at rural poverty line (% of rural population)
Average precipitation in depth (mm per year)
Rural population
Cereal yield (kg per hectare)
Rural population growth (annual %)
Crop production index (2004-2006 = 100)
Rural population (% of total population)
Employment in agriculture (% of total employment)
Surface area (sq. km)


Thursday, April 25, 2013

( My Article Publsihed in Agweekly 2070-1-12 )

किन सफल भएन एपिपि ?
नेपालको कृषि क्षेत्रमा रहेका सम्पूर्ण नीतिहरूमा दीर्घकालीन कृषि नीति (एपिपि) लाई सर्बोत्क्रिस्ट मानिन्छ | अत्यन्त दुरदृस्टी मानिएको नीतिको हाल १८ वर्ष पछिको उपलब्धिको समीक्षा गर्ने हो भने सोचे भन्दा निकै कममात्र सफलता हासिल गरेको महसुस हुन्छ |आखिर दिर्घकालिन कृषि नीति किन सफल हुन सकेनत ? यस बिषयमा गम्भीर छलफल हुनु आवस्यकता हुन गएको छ | यो छलफल किन पनि महत्वपूर्ण छ भने, नेपाल सरकारले अबको करिब दुई वर्ष पछि अन्त हुने त्यसै नीतिको विकल्पमा कृषि बिकस रणनीति ( एडिएस ) समेत तयारी गरिरहेको छ |

दिर्घकालिन नीतिको आधारपत्रमा उल्लेख सामाजिक तथा राजनैतिक धरातल र नीति कार्यान्यन अवदीको  वास्तविकपरिवेशमा निकै अन्तर हुन गयो | दिर्घकालिन कृषि नीति निर्माण गर्दा देशको शान्ति सुरक्षाको बिसयमा केहि पनि सोच राखिएन | तर, नीति लागु हुदा नहुदै चर्किएको युद्धका कारण कतिपय ठाउमा राज्यको उपस्थिति नै भएन भने, कतिपय ठाउमा लगिएका कार्यक्रमहरु समेत सफलतापुवक संचालन हुन सकेनन | दिर्घकालिन नीति लाई दस बर्षे लामो युद्धले निकैनै असर पुगेको महसुस हुन्छ, परिणामस्वरुप, दिर्घकालिन नीतिको सफलतामा निकै नकारात्मक असर पुग्न गएको छ |

एपिपि आफैमा आकर्षक भए पनि राखिएका लक्ष्य बस्तुगत नभएको र आकर्षक बनाउने सोचमा वास्तबिकता भन्दा ज्यादै माथि कल्पना गरिएको महसुस हुन्छ | कृषि ऋण को रुपमा रु १०९.४ खर्ब रकम खर्च गर्ने भनि राखिएको लक्ष्यले यसकुराको पुस्टि गर्छ | कृषि बिकस बैंकको ऋण कृषि क्षेत्रमा बढाउदै लैजाने भनेर सोच राखिए पनि कृषि विकास बैंकले  क्रमसः कृषि ऋणको अनुपात घटाउदै लगेको छ |तसर्थ, सोचे अनुरुप लगानी नहुदा नीतिले परिकल्पना गरेका कतिपय महत्वकान्क्षि उपलब्धिहरू समेत प्राप्त हुन सकेनन |

लगानीको प्राथमिकता एक क्षेत्रमा गरिनु अनि त्यस्को प्रतिफल अर्को क्षेत्र बाट अपेक्षा राखिनु आफैमा बिरोधास्पूर्ण परिकल्पनाको रुपमा समेत दिर्घकालिन कृषि नीतिलाई लिन सकिन्छ| नीतिमा ब्यबस्था गरिए अनुरुपका मल , बिउ तथा सिचाई जस्ता क्षेत्र मा गरिने लगानीको प्रत्यक्ष असर  बाली उत्पादनमा देखिन्छ| तर उत्पादन को क्षेत्र मा राखिएका लक्ष्यमा प्रमुख खाद्यान्न वाली कहिँ पनि उल्लेख भएको पाहिन्न| यसै गरि पशुजन्य उत्पादन क्षेत्रहरुमा लक्ष्य निर्धारण गरिएपनि उल्लेखरुपमा कुनै पनि लगानी को ब्याख्या गरिएको पाहिन्न | फलस्वरुप कृषि गार्हस्थ उत्पादनमा पशुजन्य उत्पादन को हिस्सा ३१ प्रतिसत बाट ४५ प्रतिसतमा पुर्याउने लक्ष्य राखिएकोमा हाल आएर २५ प्रतिसतमा झर्न पुगेको छ |

दिर्घकालिन कृषि नीति असफल हुनुको प्रमुख कारण मध्ये एक कारण प्राथमिकताको क्षेत्रमा सरकार, व्यक्तिगत एवम दात्रि निकायहरूको लगानी नहुनु समेत रहेको छ |उदारहण स्वरूप,नीतिले कृषि व्यवसाय प्रबर्द्धन तर्फ स्याउ , सुन्तला जातका फलफूल, रेशम खेति एवम मौरी पालनमा बिशेस जोड दिएको पाहिन्छ| तर, यसै अवदीको  लगानीको मात्राहेर्ने हो भने यीनिहरू भन्दा भिन्न क्षेत्रहरुमाबढीलगानी भएको पाइयो| जसलेगर्दा अन्य क्षेत्र हरू जस्तै चिया, कफी तथा पुस्प व्यवसाय ज्यादा फस्टाएर गएको छ| यसरी, लक्ष्य र लगानीको तालमेलका कारण समेत कतिपय व्यवसाय अनुत्पादक रहेको प्रस्ट हुन जान्छ|

दिर्घकालिन कृषि नीतिको एक बाधक कारणहरू मध्ये नीतिगत दोहोरो बुझाई समेत रहेको छ l कृषि सडक र ग्रामिण सडक भिन्न कुरा हुन भन्ने नबुझ्दा धमाधम ग्रामिण सडक हरू निर्माण भए, तर कृषि सडकलाई बेवास्ता गरेको भान हुन्छ | बस्ती बस्तीमा बाटोहरु खोल्ने कार्य सुरु भए, तर कृषि उत्पादन पकेटहरुलाई बेवास्ता गरियो | एकातर्फ, सोचिएजस्तो सडक निर्माणकार्य हुन नसक्नु अर्को तर्फ कृषि सडक को परिकल्पनालाई तोडमोड गरेर बुझ्नु जस्ता कारणहरू समेत नीतिलाई असफल बनाउन भूमिका खेलेको पाहिन्छ|

जिम्मेवारीवहन तथा समन्वय र सहकार्यको समस्याको कारण समेत दीर्घकालीन कृषि नीतिको सफलतामा बाधा पुग्न गएको छ | नीतिको कार्यान्यन गर्ने निकायको रुपमा राष्ट्रिय योजना आयोगलाई तोकिए पनि यस कार्य कृषि बिकाश मन्त्रालयको मात्र दायित्व हो झैँ गरि, सम्बन्धित पक्षले लिदिनाले समेत समस्या थपिएको महसुस हुन्छ| वास्तवमा, यो सम्पूर्ण निकायको साझा लक्ष्य हो, यो नेपाल रास्ट्रको लक्ष्यहो र यो हामी सबैको लागि हो भन्ने धारणा बिकास हुन नसक्दा सोचेजस्तो सफलता हासिल हुन नसेकेको पाहिन्छ |

तसर्थ, कृषि बिकस रणनीति निर्माण र कार्यान्यन गर्दा दिर्घकालिन कृषि नीति बाट सिकेका सिकाई हरुसमेत ध्यान दिनु आवस्यकता हुन्छ| पहिले गरिएका गल्तिहरु नदोहोरिउन र नया परिबेसमा नया स्वरुपको नीति बिकास गरौ भन्ने अभिप्रायले कार्य गर्दा दिर्घकालिन नीतिका अनेकन उपलब्धि, चुनौती तथा अफट्याराहरू मार्ग दर्शक हुन गएका छन् |




Sunday, April 21, 2013


Wait for extreme hunger and eat till our belly is like a ball; is very common in Nepal. The information about importance of right food, at right time interval and at right quantity is still not disseminated well. As a result of which, even, educated circle of nation are not following the good routine.How much food a person should take per day ? It depends upon the many factor. First factor is your age; children and old age should have less whereas young should more. Second factor is Sex; it is scientifically verified that women should have less food than men. Similarly,  third factor would be the personal physical works; those having heavy physical exercises and works should obviously have more food than having light works. These are some of the major  factors; but there are many metabolic and external factors which an medical researcher can explain much better than an agriculturist like me. However, the principle of average should never be neglected. No such medical research  is found in Nepal. So, we are purportedly borrowing findings and recommendations from Indian Council of Medical Research for own use, considering the findings might be replicable to our situation.

Food requirement per person per day(ICMR 1985)
Food group
Requirement in gm*
Cereals
400-650
Pulses
55-80
Green vegetables
100-125
Roots and tubers
75-100
Other vegetables
75-100
Fruits
30
Milk
100-200
Meat or fish
30
Egg
30
Sugar
30-55
Fats and oil
35-50
Derived ICMR Recommendations (kg/person/year)
Food group    
lowest
highest
average
Cereals
146
219
183
Pulses
20
32
26
Green vegetables
37
46
41
Roots and tubers
27
37
32
Other vegetables
27
37
32
Fruits
11
11
11
Milk
37
73
55
Meat or fish
11
11
11
Egg
11
11
11
Sugar
11
20
16
Fats and oil
13
18
16
Total
350
514
432

About The Blogger

About The Blogger
Badri Khanal is An Agriculture Economist from Nepal
Powered by Blogger.

Popular Posts

Total Pageviews

Flag Counter

Flag Counter

Disclaimer

This Blog does not represent communication for Blogger's Employer and Professional Societies. These are Blogger's personal views, experiences and whenever applicable cited from somewhere ( with citation given).

Feedback

Feedback to this blog can be delivered at badri.khanal1@gmail.com.